John Gielgud został zastąpiony na planie przez Patricka Stewarta. Według niektórych biografii Gielguda, odszedł on z produkcji z powodu braku porozumienia, co do swojego wynagrodzenia.
Tim Dry, Sean Crawford i Billy Idol byli brani pod uwagę przy obsadzaniu ról wampirów.
Michaelowi Winnerowi zaoferowano stanowisko reżysera, które ten odrzucił.
Studio Cannon próbowało do roli Caine'a zatrudnić Anthony'ego Hopkinsa ale ten odrzucił propozycję. Następnie podjęto rozmowy z Terencem Stampem, które również zakończyły się fiaskiem. Po pierwszych zdjęciach próbnych do roli Caine'a wstępnie był już Michael Gothard, lecz gdy reżyser filmu Tobe Hooper spotkał Petera Firtha, zaoferował mu pracę przy filmie i to on ostatecznie zdobył tę rolę.
Frank Finlay zastąpił na planie zdjęciowym Klausa Kinskiego.
Pierwotnie muzykę do filmu miał napisać James Horner.
Ronaldowi Laceyowi oferowano rolę Sir Percy'ego, ale aktor odrzucił ją, ponieważ makijaż jaki by musiał nosić, powodował problemy ze zdrowiem.
Olivia Hussey odrzuciła rolę w filmie, gdyż jak błędnie myślała, miała zagrać postać Dziewczyny z kosmosu, która na ekranie miała pokazać trochę nagości, na co nie zgodziła się aktorka. Zastąpiła ją Nancy Paul.
Bill Nighy był brany pod uwagę przy obsadzaniu roli Derebridge'a.
James Laurenson był brany pod uwagę przy obsadzaniu roli dr Bukovky'ego.
Patrick Troughton był brany pod uwagę przy obsadzaniu roli Sir Percy'ego i dr Armstronga.
Donald Pleasence i Herbert Lom byli brani pod uwagę przy obsadzaniu roli Fallady.
Michael Jayston, Gordon Jackson i Barry Foster byli brani pod uwagę przy obsadzaniu roli dr Armstronga.
Elisabeth Sladen zaoferowano rolę Ellen Donaldson.
Peter Capaldi i Christopher Villiers byli kandydatami do roli Rawlinsa.
Bernard Archard, John Carson, John Abineri, Gerald Sim, James Bree, Ronald Leigh-Hunt i Nicholas Courtney byli kandydatami do roli patologa.
John Carson i Dinsdale Landen byli rozważani do roli premiera.
Gdy przyjrzeć się z bliska baretkom i medalom na mundurze Sił Powietrznych USA, który nosi w filmie pułkownik Carlsen, okaże się, że należą one do weterana wojny w Wietnamie.
Kiedy żołnierze walczą z obcymi, kierując się w stronę schodów, słychać odgłosy wystrzałów choć widać wyraźnie, że nikt z żołnierzy nie strzela.
W filmie, kometa Halleya (nazwana tak na cześć astronoma Edmunda Halleya) jest wielokrotnie nazywana "kometą Haleya". W rzeczywistości ludzie często popełniają ten błąd (prawdopodobnie ze względu na nazwę kapeli rockowej "Bill Haley and the Comets"), lecz jest to nie do pomyślenia, aby naukowcy i astronauci przejęzyczali się tak przez cały film.
Dr Fallada twierdzi, że Kosmiczna Dziewczyna znajduje się w katedrze w Londynie, w krypcie królów i królowych. W Londynie znajdują się trzy katedry: św. Pawła, Southwark i Westminsterska, jednakże żaden król ani królowa (z wyjątkiem króla Ethelreda II Bezradnego) nie został w nich pochowany. Monarchów chowano albo w Opactwie Westminsterskim, albo w Winsdorze.
W jednej ze scen obserwujemy jak helikopter lata nad Londynem. Widać wtedy wyraźnie, że jest to zdalnie sterowny model unoszący się nad miniaturą miasta.
W filmie widać, że do stacji metra Chancery Lane można się dostać wejściem naziemnym. W rzeczywistości schodzi się do niej schodami prowadzącymi w dół od chodnika.
W scenie w kosmosie, widzimy że drzwi od ładowni wahadłowca są zamknięte. W rzeczywistości w celu usuwania nadmiaru ciepła, drzwi są zawsze otwierane, gdy tylko wahadłowiec osiągnie orbitę.
Pułkownik Caine rzekomo służył w jednostce SAS, ale jego ludzie byli ubrani w mundury pułku spadochroniarzy, a nie komandosów. Także broń jaką posiadali, czyli karabin szturmowy Steyr AUG, nigdy nie była używana w armii brytyjskiej. Powinni nosić przy sobie karabin samopowtarzalny L1A1, wersję karabinu FN FAL lub pistolet maszynowy Sterling L2A3.
W filmie jest mowa o tym, że statek obcych znajduje się na orbicie geostacjonarnej nad Londynem. W rzeczywistości jest to niemożliwe, aby obiekt znajdował się na orbicie geostacjonarnej nad miejscem, które nie znajduje się w w płaszczyźnie równika.
Pod koniec filmu, Carlsen, a później Caine wchodzą przez główne wejście do katedry św. Pawła. Widzimy wtedy, że otwierają główne drzwi wejściowe jedną ręką, jakby były zrobione z materiału lekkiego jak drewno balsy. W rzeczywistości drzwi wejściowe są ogromne i ciężkie, a ich otwarcie przez kilka osób zajmuje trochę czasu.
Film kręcono w Londynie, Elstree, Bushey i Christchurch (Anglia, Wielka Brytania).
Za model statku kosmicznego posłużył karczoch.
Muzyka do tego filmu, skomponowana przez Henry'ego Manciniego jest odrzuconą ścieżką dźwiękową do filmu Alfreda Hitchcocka pt. "Szał" z 1972 roku.
Aż 1000 aktorek wzięło udział w przesłuchaniach do roli Kosmicznej Dziewczyny. Wśród kandydatek znalazły się: Janet Fielding, Marina Sirtis oraz Elisabeth Sladen.